Resistente ui pink root onderweg

Petter zegt dat het inkruisen van resistenties vaak tijd kost, soms heel veel tijd en soms (nog) niet mogelijk is. Zo kostte het inkruisen van resistenties tegen fusarium bolrot jaren. Hysky is het eerste ras dat uit dit programma kwam bij De Groot en Slot. Petter zegt dat de resistentiegenen uit Spaanse en Amerikaanse uien komt. In die gebieden is al eerder geselecteerd op de ziekte, omdat deze daar algemeen voorkomt. De laatste jaren rukt fusarium bolrot op naar het noorden, waardoor ook onze Rijnsburger types de resistentie meer kunnen gebruiken.
In het voorbeeld met fusarium bolrot komt de resistentie uit een ui van een ander (daglengte-)type. Soms moeten resistenties gezocht worden in alliumachtigen die op grotere genetische afstand staan van de ui. Dat maakt kruisen moeilijker en vraagt een veel langer traject om de resistentie in een commercieel ras te hebben. Bij valse meeldauw duurde dat 25 jaar, aldus de uienveredelaar.
Bij pink root zijn de veredelaars al ver gevorderd met hun programma. Petter zegt dat de veredeling op bladvlekkenziektes nog geen perspectieven laat zien. Ook resistenties tegen witrot zijn volgens hem nog niet mogelijk.
Naast resistenties tegen ziektes streven de veredelaars naar een ras dat goed presteert in het veld en dat goed oogt en smaakt. Zaken als halsdikte, vorm, huidvastheid en sterke wortels, zeker bij een gewas als ui dat een klein wortelstelsel heeft, staan op het lijstje van eisen bij de veredelaars. Een ui die goed voeding, water en zuurstof opneemt via de wortels groeit zonder stress op en heeft daarmee een betere weerstand tegen ziektes.

Tekst: Jorg Tönjes
Beeld: Susan Rexwinkel