'Doemscenario ziektedruk in tarwe op de loer'

De uitgangssituatie is ongunstig, stelt middelenproducent Syngenta. Het afgelopen seizoen is op veel plaatsen afgesloten met een hoge ziektedruk van Septoria en gele roest. 'Van Septoria is bekend dat het goed bestand is tegen de winter. Bij gele roest is er sprake van agressievere stammen die in het najaar al de eerste percelen hebben geïnfecteerd', zegt Van Logten. Een strenge winter, die de kans op problemen verkleint, is tot nu toe uitgebleven. En momenteel wordt gele roest al in heel Nederland in meer of mindere mate aangetroffen in wintertarwe. Ook Septoria is aanwezig.
Standaard T0-bespuiting
Van Logten adviseert om bij rassen die gevoelig zijn voor Septoria en/of gele roest standaard een T0-bespuiting uit te voeren. 'Telers zullen extra alert moeten zijn om het juiste spuitmoment te bepalen. Percelen waar in het najaar al sprake van infectie was verdienen extra aandacht, als warm weer zijn intrede doet, zullen deze percelen wellicht iets eerder behandeld moeten worden.' Het té vroeg toepassen van een T0 is echter niet aan te bevelen. 'Door veel nieuwe groei in de periode tussen T0 en T1 lopen telers dan het risico dat veel nieuw blad onbeschermd is.'
Ook de ver ontwikkelde gewassen zorgen voor extra kans op ziektes, ze drogen namelijk minder snel op wat gunstig is voor veel bladziektes. De weersomstandigheden in het voorjaar zullen altijd nog bepalend zijn voor de schimmel, zegt Van Logten. 'Bijvoorbeeld bij langdurige droogte zal de schimmel zich moeilijker kunnen doorontwikkelen.' Maar de start-omstandigheden voor een seizoen met zeer hoge ziektedruk zijn aanwezig, dus alert blijven is belangrijk. 'In het najaar vonden we al nieuw gezaaide percelen tarwe met gele roest. Pas als deze bladeren door de vorst volledig afsterven, zal ook het mycelium van de schimmel afsterven.'
Warrior-groep
De gele roest populatie wordt gedomineerd door de ‘Warrior-groep’, een groep agressieve stammen vernoemd naar een Engels ras waar de stam voor het eerst in is gevonden. Dit ras was voorheen ongevoelig voor gele roest. 'Met een maximale rassen-score van 9 tegen gele roest, was het vinden van veel aantasting aanwijzing voor ziektedeskundigen dat ze te maken hadden met een nieuwe stam', aldus Van Logten.
Gevoeligheid voor gele roest is sterk ras-afhankelijk. Maar toch zijn er rassen die aantasting lieten zien terwijl ze normaal ongevoelig zijn voor de nieuwe stammen. 'Dit komt omdat deze rassen pas hun resistentie krijgen als ze wat ‘ouder’ zijn, de zogeheten ouderdoms-resistentie.'

Tekst: Fenneke Wiepkema
Journalist, opgegroeid op een akkerbouwbedrijf. Schreef al voor verschillende landbouwuitgevers over het vakgebied akkerbouw en doet dit sinds 2012 als chef-redacteur akkerbouw bij Agrio. Schrijft en coördineert voor Akkerwijzer.nl, het vakblad Akkerwijzer en de regionale titels van Agrio.
Tekst: Syngenta
Beeld: Fenneke Wiepkema
