Column: Zijn wij Sinterklaas?

Opwaartse druk, het principe van de scheepvaart. Wel volume met zetmeel, maar we krijgen het niet betaald. Nou, wij zijn geen Sinterklaas.

Beraad

Ik stelde die vraag plus visie vlak voor de pauze. Dat kwam goed uit, want er gingen meteen vier prominente Avebe-vertegenwoordigers in beraad, ondersteund door enkele deskundigen ter plekke. Zo konden wij een tappilsje halen en een stuk gevuld speculaas in ontvangst nemen. Een nieuw voedingsproduct van Avebe.

Na de pauze

Na een korte inleiding kwam er vrijwel meteen een antwoord. Het probleem, vooral bij het ras Avamond, was bekend. Ik hoefde me niet ongerust te maken. De holle aardappelen werden in het monsterlokaal doorgesneden en gevuld met water. Ik kon er gerust op zijn dat al het meel door Avebe werd betaald.

Moeilijk te geloven

Ik geloof er niks van. Hoe moet ik me dat praktisch gezien nou voorstellen? Er staat iemand met een herders schilmesje in het monsterlokaal holle aardappelen door te snijden? Dat monster is inmiddels al gewassen en gewogen. Daar moeten dan holle aardappelen op het oog worden uitgezocht en vervolgens doorgesneden, en daarna moet het hele monster opnieuw worden gewogen. Dat allemaal bij een fabriekscapaciteit van 35.000 ton zetmeelaardappelen per week. Ik kan het niet geloven.

Ongeloof

Dat doorsnijden van aardappelen, dat kan in de praktijk gewoon niet kloppen. Ik denk dat aardappelen met holligheid als eigenschap een laag onderwatergewicht krijgen. Ik denk ook dat we wel zetmeel leveren met dit soort rassen, maar dat we dat niet allemaal betaald krijgen.