Column: Paradinha op Talent

Hoe je het uitspreekt zou ik echt niet weten, Paradinha. In Brazilië gebruiken ze dit woord om een truc in het voetbal te duiden. Een Paradinha is met twee benen op de bal staan, wat vaak gebeurt in de buurt van een cornervlag. Dit om reactie van de tegenstander uit te lokken om uiteindelijk een hoekschop af te kunnen dwingen. Onsportief en respectloos voor een spel dat voetbal heet. Nota bene een Nederlander heeft deze truc in Brazilië zo provocerend ingezet dat het vanaf nu officieel strafbaar is. Strafbaar met een gele kaart maar toch, Memphis bedankt! Weer een onzinregeltje erbij. Je kan er maar druk mee zijn, met een nietszeggend spelletje dat voetbal heet.

Pieppiep, pieeep! Het is mijn gps monitor die wil weten of ik nog leef. Ik besluit dit nog maar eens te bevestigen. Ploenk! Met een geluid afgeleid van een blije puppy laat de computer weten blij te zijn met mijn antwoord. Terwijl de zaaicomputer continu zit te twijfelen tussen negenhonderdtwintig en negenhonderdveertig duizend zaden per hectare besluit ik de trekker even stil te zetten. Even kijken of het uienzaad nog goed diep weggestopt word, en of de bakjes wel gelijkmatig leeglopen. Ook of het zaad netjes enkel in de schijf zit, check, check, dubbelcheck! Ziet er allemaal keurig uit. Het is mij een raadsel waarom de computer van de zaaimachine zo aan het twijfelen is. Zal wel te gevoelig afgesteld zijn zeker. Zenuwlijer.

Terwijl ik op de trekker stap piept mijn telefoon. Een bericht in een groepsapp, een doorgestuurd bericht waarin staat dat het middel Talent niet verlengt zou worden. Talent, ik krijg er spontaan de typische karwijgeur van in mijn neus. Wij gebruiken het zelf al decennia, als natuurlijke kiemremmer in de bewaring van pootaardappelen. Het is de dag voor 1 april, dus hier trap ik mooi niet in. Ik stuur een huilende smiley in de groepsapp, duw de gashendel naar voren en druk op de gps knop. Ploenk! Daar gaan we weer.

Het verlies van Talent bleek eigenlijk niet grappig bedoelt. Het is twee dagen later dat ik een officiële bevestiging krijg dat het echt op de tocht staat. Met de boodschap er bij dat het hopelijk komend seizoen nog opgebruikt mag worden. Ik denk aan Memphis, aan zijn Paradinha. Alsof er nu gewoon iemand met twee benen op onze bal is gaan staan. Maar in de onze wereld ken ik niemand die hier een gele kaart voor gaat geven.

Laatst vertelde ik nog aan een agri-influencer de voordelen en toekomstbestendigheid van dit systeem. Minder elektriciteit door hogere bewaartemperatuur, weinig heftruckbewegingen, natuurlijke oorsprong en het stengel verhogend effect. People, planet, profit ten voeten uit. Maar dat gaat nu niet meer op. Ik kan me niet voorstellen dat dit vernevelen van het middel nu zoveel slechter is dan gisteren. Zal wel met voorzorgsprincipe en omgekeerde bewijslast te maken hebben, blablabla.

Dat het Ctgb onder een vergrootglas ligt is mij wel duidelijk. Maar dat hetzelfde middel wat wordt gebruikt in de keuken, van nature voorkomt en in zeep via handen in het water terecht komt nu een toelating zou verliezen in een dichte aardappelschuur is niet te rijmen. Er staat iemand met twee benen op onze bal, en nu?