Column: Poten
Die aardappelkiemen moeten zo’n grote afstand afleggen om boven te komen, dat ze onderweg door allerlei schimmels kunnen worden gepakt. Rhizoctonia is er één van. Mijn ouderwetse, degelijke agrarische opleiding, leerde me die aardappelen zo snel mogelijk boven de grond te brengen. Zo snel mogelijk echte blaadjes krijgen èn een wortelstelsel. Zodat ze zich zo snel mogelijk zonder moederknol kunnen redden.
Pootgoedbehandeling
De poters worden behandeld tegen schimmelziektes en tegelijkertijd met het poten nog een keer in de rij bespoten. Dit om de schimmels zo weinig mogelijk kans in de grond te geven. Onze aardappelen deden er een maand over om boven te komen en dat is mij veel te lang. Maar ze staan er tot mijn geruststelling voor het derde jaar ook nu weer goed op. Toch zijn twijfels bij dit systeem nog steeds niet weggenomen. Vroeg of laat zitten de weersomstandigheden een keer flink tegen. Ik heb dan ook maar het liefst een stevige, gezonde en sterke poter en daar doen we dan ook alles voor. We poten met een snarenbedmachine van een grote poterboer. Die heeft die machine omdat hij voor zichzelf veel dikke poters overhoudt.
Capaciteit
Als je een paar honderd hectare over moet, moet je natuurlijk capaciteit hebben. Ook niet teveel nawerk in de vorm van aanaarden. Oppervlakte kan er nog weleens mee te maken hebben dat er voor dit systeem gekozen wordt.
Voordelen
Zijn er ook voordelen? Jazeker, vroeger bouwden we de rug in twee of drie keer op. Grote schijven achter de pootmachine, met een drukrolletje. Al of niet een keer “zwaar” schoffelen en daarna aanaarden, de rug afmaken. Omdat de capillaire werking verbroken werd, vroren onze aardappelen bij nachtvorst nog weleens af. Dat had trouwens ook te maken met onze humeuze veenkoloniale grond. Ook werd het soms zo nat dat aanaarden moeilijk ging. Je trok veel haarworteltjes los, wat bij droogte goed te zien was. Dat is bij dit systeem niet meer aan de orde.
Praten
Ik praat erover met ervaren collega’s. Zij delen mijn ongerustheid. Een collega akkerbouwer/loonwerker past daarom een ander systeem toe. Hij zet bij het boven staan pas de rugvormer in. De aardappelplantjes gaan er er voor een deel onder, maar omdat het een laagje warme grond is, staan ze er ook zo weer boven. Ook spaart hij een keer chemische onkruidbestrijding uit. Het klonk me allemaal nog helemaal niet zo gek in de oren.
