
Meerjarig graan kernza als bodemconserverende maatregel

De ontwikkeling van kernza gebeurt bij het Land Institute. Op de thuisbasis in Kansas liggen proefpercelen, maar ook in andere gebieden in de Amerikaanse Cornbelt en in Zweden. Het gewas is een ver familielid van tarwe. Volgens DeHaan is de nieuwe graanvariant het meest geschikt voor prairies met voldoende regenval. DeHaan zegt dat kernza de bodemkwaliteit verbetert en broeikasgas CO2 uit de atmosfeer bindt.
Perspectieven
Bij de aanvang van het onderzoek aan kernza verwachtte DeHaan wel 50 tot 100 jaar benodigde tijd voor kernza deel van het gewone voedsel uit zou gaan maken. Nu schat hij dat eerder op 20 tot 25 jaar. De onderzoeker zoekt financiering en hulp aan het toegepaste onderzoek bij verwerkers en koks. Landbouwkundig is er nog veel te leren over de juiste teeltmethode. Tot nu toe lijkt kernza ongevoelig voor ziekten en plagen.
Belangrijke stappen in de ontwikkeling zijn dat het ‘tarwegras’ zijn zaden moet vasthouden, zoals de andere gedomesticeerde granen ook doen, dat de productie omhoog moet en dat de korrelgrootte wat mag toenemen. De verwerking van kernza zal andere voedselproducten opleveren dan met tarwe. Kernza is eiwitrijk, maar het bevat nauwelijks gluten, zodat er geen gewoon brooddeeg van te maken is. Het graan smaakt nog wat grasachtig.

Tekst: Jorg Tönjes
Beeld: Lee DeHaan