Solynta wil met aardappelzaad vanuit Wageningen de wereld veroveren
De voormalig topman van pluimveeslachterij Plukon heeft zijn leven volledig in het teken gezet van Solynta. Hij wil internationaal doorbreken. „Want juist in Azië en Afrika is grote behoefte aan voedsel en kwalitatief iets beters dan pootgoed”, zegt hij. „Probeer maar eens een pootaardappel met 40 graden van een haven naar het midden van India te krijgen. Dat lukt niet, zo’n aardappel is rot.”
Solynta koketteert ook met dat aardappelzaad zorgt voor minder inzet van gewasbeschermingsmiddelen. De aardappelveredeling is namelijk niet ver gevorderd. Bij het produceren van zaad gaat dat proces sneller en komen er dus ook sneller resistente rassen op de markt voor allerlei ziektes, zo legt de bevlogen ondernemer en voormalig Raad van Commissaris bij aardappelzetmeelfabriek Avebe uit.
Het lukte hem en zijn bedrijf om via het vergevorderde proces van zaadveredeling bij tomaten tot aardappelzaden te komen. „De tomaat is een volle neef van de aardappel. Daar lukt het wel. Waarom kunnen wij dan geen aardappelzaad produceren?”
Een lange weg volgde. Maar de eerste proefvelden zijn daar en een deal met de Duitse multinational Bayer is inmiddels beklonken. „We moesten ergens inpluggen, om bijvoorbeeld in India ons zaad weg te kunnen zetten. Wij hebben daar geen netwerk, Bayer wel.”
Hij wil het zaad, dat zonder gmo („Daar zit de Amerikaanse markt niet op te wachten”) en CRISPR-Cas („dat mag nog helemaal niet in Europa, daar hebben we dus ook geen ervaring mee”) wordt veredeld, zo goed mogelijk laten slagen. Daarom wordt er nu nog proefgedraaid. „De verschillende klimatologische omstandigheden maken het een uitdaging. Van een poter weten we alles wel, van een zaadaardappel nog heel weinig.”
Nieuwe kansen
En de pootgoedsector, moet die al vrezen? „Nee, want op die plekken kunnen ook consumptieaardappelen worden verbouwd. En ik heb ook boeren nodig die zaad produceren. In Nederland zou dat in kassen kunnen. Dat biedt weer kansen voor een nieuwe teelt.”
Volgens Poortinga is het namelijk niet de vraag óf aardappels straks worden gezaaid, maar vooral vanaf wanneer. „Zaaien is een veel makkelijker proces dan poten, dus uiteindelijk gaat ook Noordwest-Europa overstag. Maar het zaaien van aardappelen is vooral belangrijk in warme, armere landen. Daar waar de bevolking het hardst gevoed moet worden. Want daar is een groot gebrek aan goed pootgoed.”
