Column: Zaaistress

Saskatchewan, Canada, ook wel de desert van Canada genoemd, kent in principe geen seizoenen als lente en herfst. Althans, deze twee seizoenen zijn heel kort. Het weer is hier momenteel niet goed, in ieder geval niet goed genoeg om te zaaien vanwege de vele regenval. Doordat het zaaiseizoen zo kort is en ook het groeiseizoen, wordt met man en macht gewerkt de goede dagen te benutten.
Momenteel zijn we de tarwe voor ethanol aan het zaaien. Dit gebeurt met een John Deere 9530 kniktrekker uitgerust met John Deere StarFire GPS SF1 en een Bourgault zaaimachine van 18 meter breed. Achter de zaaimachine hangt een voorraadtank voor zaad en vaste kunstmest. Hier worden elementen in een bepaalde, voor hier ideale, hoeveelheid aan de grond toegevoegd alvorens het zaaien van de tarwe: 41 kg stikstof per ha, 14 kg fosfor per ha, 18 kg kalium per ha en 20 kg zwavel. Deze toevoegingen vinden plaats in zowel vloeibare als vaste vorm. Het zaaizaad is van eigen teelt en wordt ter plekke ontsmet alvorens het zaaien.
De zaaimachine werkt pneumatisch en blaast het zaad vanuit de voorraadtank via slangen de grond in. In principe lijkt het grofweg op een grote mestinjecteur in Nederland. We zaaien de tarwe 2 cm diep, met een rijafstand van 25 cm en een afstand in de rij van 2,5 cm. We rijden 8 km/u tijdens het zaaien.
We streven ernaar om 120 ha per dag te zaaien, volgens het normale schema met ideaal weer hebben we dan na zo’n 24 dagen alles in de grond. Helaas is dat dit jaar anders, we hebben nog maar 1/5 van het hele areaal gezaaid. Normaal gesproken zou er nu al meer dan de helft in zitten!
Stef Sijben
Tekst: Stef Sijben