Column: Uit het boekje

Dus veel meer dan een korte introductie zal er voor jullie helaas niet inzitten deze keer. Ik hoop dat de inspiratie de volgende keer wat groter zal zijn. In ieder geval mijn naam is Hans Akkermans, 36 jaar, woonachtig met vrouw en kind op het eiland Tholen, om nog preciezer te zijn Sint-Annaland. Ik boer daar samen met mijn vader op een akkerbouwbedrijf van 60 ha. Het bouwplan bestaat dit jaar uit wintertarwe, graszaad, consumptieaardappelen (géén primeurteelt overigens), zaaiuien, cichorei, suikerbieten en teunisbloemen.

Als het een beetje meezit, zit bij plaatsing van deze blog alles in de grond m.u.v de aardappelen. Gisteren zijn de teunisbloemen gezaaid en is een begin gemaakt met het zaaien van de cichorei.

Dit jaar dacht ik het eens te doen volgens het boekje. Een vals zaaibed aanleggen en dan begin april zaaien zonder nog een keer het land te beroeren. Echt als je het "boekje" moet geloven, kun je het niet beter doen. Ik weet niet hoe het bij u vergaat, maar mijn gekozen theorie is altijd rooskleuriger dan de werkelijkheid. Dus welk "boekje" ik nu moet hebben. Ik weet het nog steeds niet.

Zeker bij cichorei. Want zo mooi als het werd voorgeschoteld, zo mooi was het deze ene specifieke keer natuurlijk weer net niet. Het regentje van de afgelopen weken was namelijk toch eigenlijk alweer iets te mooi en het korstje alweer iets te hard.

Hoewel het resultaat me nog niet eens tegenvalt, vrees ik toch dat het "boekje" volgend jaar in de kast blijft staan en er toch weer ouderwets gehandeld wordt op basis van praktijkervaring. Immers we zijn er weer één rijker. Alhoewel als er straks 160.000 planten staan en geen vuil..... we wachten af.

Hans Akkermans