Column: Drs. P, knolraap en beregenen

Hier betalen we sinds dit jaar ook voor via een uniek retributiesysteem. In de tussentijd is er van boven maar weinig gevallen en is water weer hét onderwerp van gesprek. Zeker hier op het eiland kunnen velen er niet over uitgepraat raken en is het laatste nieuwtje hier op het eiland geen gps-aangestuurde strooier met taakkaarten op basis van een Veriscan of whatever, maar een haspel.

De nieuwe situatie heeft wel meer impact dan ik had verwacht. Het feit dat beregenen nu kan, maakt namelijk dat er een beslissingsvariabele bijgekomen is op het bedrijf. Een feit waar ik voordien niet zo bij heb stilgestaan. Ik teel geen vroege gewassen. Ik zit niet direct aan de watergang, waar je zonder poespas aan het draaien bent.

Ik vind het evolutionair gezien maar prehistorische machines. De grond knapt er niet van op en ook het rendement blijft een groot vraagteken. Kortom, ik zie alleen maar beren en loop er nog niet erg warm voor, maar toch...... In deze droge periodes knaagt het wel en werpt het nieuwe vragen op. Moet je je bedrijfsvoering omgooien en investeren in een goede toevoer en je laten verleiden door deze ‘sweet dreams’? Vroegere gewassen of zelfs nieuwe gewassen opnemen in het bouwplan, zoals knolraap en lof, schorseneren en prei. Of wat te denken van sla en broccoli. Een gewas wat ook wel een slokje lust teel ik al wel, namelijk aardappelen.

O ik ben slechts een domme agrarische Ier
Maar ik voel mij een vorst en een held
Een artiest, filosoof, kampioen en bankier
Als ik kijk naar mijn aardappelveld
Drs. P - Aardappel, Ierse.

Al die gewassen; hij heeft ze allemaal bezongen. Helaas, hij is niet meer en hij is ook niet het onderwerp van gesprek hier in de polder. Jammer, want hij brengt misschien wel meer plezier in het leven dan die haspel.

Hans Akkermans