Column: Hittestress part two

Ik kan het mis hebben, maar mijn gevoel zegt dat het nog een hete zomer, herfst en winter gaat worden. Het rommelt in Europa en iedereen lijkt wel op drift. De hele Griekenland-affaire loopt zoals ik had verwacht, maar laat toch wel zien dat het met de sociale cohesie in Europa en dus onze samenleving niet goed zit. Ik ben geen socioloog, maar mijn idee is toch wel dat de huidige neo-liberale aanpak leidt tot grotere tegenstellingen en de onderlinge samenhang alles behalve bevordert. Het welbegrepen eigenbelang, de essentie van één Europa lijkt op de achtergrond te zijn geraakt.
Ook de landbouw blijft niet gespaard, getuige de bovengenoemde nieuwsberichten. Het zijn niet alleen deze droevige feiten die mij schokken, maar zeker ook de achterliggende oorzaken en manier waarop door onze leiders wordt gehandeld. De korte termijn en het eigenbelang regeert. Zo predikt namelijk die Stéphane le Foll als oplossing voor de problemen vooral eigen Frans vlees te eten en moeten de Spanjaarden vooral Spaanse aardappelen eten. Ondertussen wordt in de schaduw van de Griekenlandcrisis binnen het Europees Parlement vrolijk ingestemd met een verzoek tot aanpassing van de interventieprijs voor zuivel in lijn met de kostprijs en roept Kees Romijn van LTO doodleuk op de superheffing terug te geven aan de melkveehouders. Schieten in het wilde weg vind ik het. Het is toch niet gek dat in eigen land de melkveehouders tot op het bot verdeeld zijn en er weinig begrip is binnen de andere sectoren over de situatie waarin onze melkveehouders zich bevinden. 'Eigen schuld, dikke bult' denken velen, maar kun je het de afzonderlijke melkveehouder kwalijk nemen?
Ik moet denken aan Mansholt. Een van de grondleggers van het huidige beleid, die tevens al begin jaren '70 inzag dat zijn eigen beleid faalde en dat er grenzen zijn aan groei. De gemeenschappelijke ambitie waarmee onder andere Mansholt indertijd aan de slag ging. Waar is de visie, maar vooral passie en solidariteit gebleven? We zijn nu dik 40 jaar verder sinds hij het toneel daar verliet en we zijn in mijn ogen sociaal gezien alleen maar achteruit geboerd. We laten ons leiden door de USA, zweren bij vrije handel (maar dan wel alleen als het ons uitkomt) en proberen middels pappen en nathouden de groei die als weeffout in het systeem zit, te beteugelen. Ik ben dan ook benieuwd wat straks de gevolgen gaan zijn, wanneer de prijzen uit de TTIP-tombola getrokken worden.
Ik word er maar een beetje somber van bij de gedachte. Hoog tijd dus om Radio Tour de France aan te zetten. Mijn dagelijkse portie Red Bull in de zomer. Mannen die iedere etappe, hoe saai ook, vol passie weten op te pimpen tot een beestachtig mooie etappe. Daar word je toch blij van!
Tekst: Hans Akkermans