Column: Wereldrecord

We boeren hier volgens de geleerden op de beste gronden van de wereld, maar toch blijft mijn gemiddelde dit jaar weer steken op een troosteloze 9,4 ton/ha. Zelfs licht onder mijn eigen meerjarig gemiddelde. Ondanks dat velen dit jaar toch een goede tot zéér goede oogst achter de rug hebben, ligt de gemiddelde opbrengst over de laatste jaren niet veel hoger dan pakweg 20 jaar geleden. Toen met genetisch mindere rassen, een lagere input en dus lagere kostprijs. Stilstand is achteruitgang, dus we boeren achteruit!

En ja, ook dit jaar kan ik net als ieder jaar weer factoren aandragen die hiervan de oorzaak zijn. Maar toch 16,5 of 9,4 is wel een verschil van maar liefst 7,1 ton/ha. Misschien is het niet één op één te vergelijken, maar toch verwacht ik niet dat mijn potentieel te behalen opbrengst veel zal verschillen van die van hem. Ik vrees toch dat het gros van dit verschil zit in mijn teelt-/managementbeslissingen.

De belangrijkste vraag waar ik eerst antwoord op zou willen hebben is, wat mijn potentiële opbrengst zou zijn geweest bij gegeven zaaidatum en gelimiteerde stikstofbemesting. Ik ben ervan overtuigd dat die altijd nog fors hoger ligt dan mijn gerealiseerde opbrengst. Misschien ligt de oplossing daadwerkelijk in minder zaaizaad, een keer of tien met bladmeststoffen spuiten, 330 kg stikstof, 4 keer schimmelbestrijding en dito groeiregulatie.

Eén garantie is er dan wel... de handel is er goed mee, mijn portemonnee is leeg en ik vlieg gierend uit de bocht bij mijn gebruiksnorm. Kortom, dat er nog veel ruimte is voor verbetering, zover ben ik al wel, maar welke maatregelen nu exact te nemen? Ik zal er nog eens over prakkiseren.

Hans Akkermans