Column: Brievenbus

Dus na tig keer het vehikel weer in de juiste positie te plaatsen, was enkele weken geleden de maat vol. Doortastend heb ik het zaakje eruit gerukt en lichtelijk geïrriteerd de brievenbus opnieuw tegen een dikke weipaal geschroefd. Een stukje vakwerk van de bovenste plank - vond ik op dat moment - en nog geen 5 minuten werk. Waarom had ik dit niet gelijk gedaan???

Afijn, u hebt natuurlijk nooit zoiets. Maar om even verder te gaan; ik begin de laatste dagen toch spijt te krijgen van mijn actie. Want terwijl het gros van werkend Nederland al kwijlend uitkijkt naar hun eindejaarsuitkering, jaarbonus, kerstpakket of weet ik al wat niet meer, dwarrelt hier ondertussen de ene rekening na de andere in de brievenbus. Het kan gewoon niet anders dan dat het aan de grondige reconstructie ligt van mijn brievenbus.

Dus in plaats van sinterklaasgedichtjes te schrijven heeft deze sint al liggen denken om met zijn kipper wat frivool uit te zwenken. Maar ik heb me ingehouden en netjes iedere avond mijn schoentje gezet, want hij komt, hij komt de die ene mooie brief.... Wat zou het toch een mooi sinterklaascadeau geweest zijn, die bedrijfstoeslag. Of in ieder geval het beloofde voorschot...

Maar helaas ik zal wel niet braaf genoeg geweest zijn. Ja, altijd genieten die decembermaand. Zeker nu de prijzen en het sentiment met de week verder wegzakken en de laatste loodjes op de akker ook niet echt willen vlotten met die nattigheid. Kortom, ik roep het zo ongeveer al het hele jaar tegen mijn vrouw: "ik wou dat het 2016 was".

Nog even een paar weken en de kurk kan van de fles. Ik wens u allen dan ook een fijne kerst en een voorspoedig nieuwjaar. Ik kijk er in ieder geval naar uit, mocht u hier soms aan twijfelen na mijn klaagzang.