Column: Duurzaam bodembeheer

Vanmorgen bij een bijeenkomst van een Veldleeuwerikgroep het onderwerp bodemverdichting gepresenteerd en bediscussieerd. Het doet me elke keer weer goed om te zien/merken hoe betrokken akkerbouwers serieus bezig zijn met duurzaam bodembeheer én zeer geïnteresseerd zijn om verdichten en versmeren van grond te minimaliseren.

Op de terugweg passeerde ik ook percelen zoals op bijgaande foto. Illustratief voor de actualiteit van bodembeheer en bodemverdichting. Frappant dat zo’n onderwerp, dat me al sinds 1974 boeit, nog steeds zo actueel en belangrijk is.

Ik schakelde in gedachten tussen drie onderwerpen die met bovenstaande te maken hebben:
- het positief genoemde punt in het concept van de FAO: grond alleen bewerken/berijden als deze voldoende droog is;
- de gerichtheid van praktijkmensen op preventie van verdichten en versmeren van grond. En daarmee voordelen te bereiken voor bodem, gewas en portemonnee. Ook voor de lange termijn. En dat is in mijn ogen echt duurzaam denken!
- reacties op de FAO-voorstellen waarin gepleit wordt voor vrijwillig omzetten in verplicht en harde regels. Dat irriteert me op een of andere manier.

Wat verder onderweg begreep ik mijn irritatie. Ik ben voorstander van zelf verantwoordelijkheid nemen om de bodem beter te beheren. Dat gaat beter met gezond boerenverstand dan met achter bureaus bedachte regels. Zeker omdat elk perceel maatwerk vraagt dat niet in regels te vatten is.

Ik heb nog tot 7 maart de tijd om een reactie te geven bij de FAO om eigen verantwoordelijkheid en de mogelijkheden van preventie in te brengen. Ondertussen heeft de praktijk een uitdaging om bij omslag van het weer en snel bekwaam worden van het zaaibed te letten op de laag er direct onder. Die kan na de milde en natte winter wel eens erg kwetsbaar zijn.

Frans Tijink, directeur IRS