Column: Naast de pot gepist

Wat een schril contrast met 35 jaar geleden. In verband met de bedrijfsovername kwamen enkele weken geleden de boekhoudrapporten van begin jaren 80 op tafel. Een bouwplan vol met erwten, granen, bieten en als opvulling wat aardappelen en graszaad. Een duurzaam bouwplan waar men van zou kwijlen bij het Rijksvastgoedbedrijf. Afijn, gouden jaren waren het. Een tijd waarin de aardappelen en uien de kers op de taart waren en er een stabiele basis lag in granen, eiwithoudende gewassen en suiker.

Nu zoveel jaren later zijn de rollen omgekeerd. Een intensiever bouwplan en het inkomen moet uit de uien en aardappelen komen. Zo niet, dan is er stront aan de knikker. Een gevarieerder bouwplan maar bovenal met veel meer rooivruchten, wel beseffende dat zonder die intensivering het bedrijf al lang failliet was verklaard.

Ik moest hier gelijk aan denken toen van Dam afgelopen weken verkondigde dat het GLB maar eens radicaal om moest. Een vooral liberale insteek met ruimte voor subsidiering van maatschappelijke opgaven. Wat maatschappelijk gewenst is, is volgens mij vooral vanuit de yup of hipster bezien. Zij die het platteland als hun achtertuin zien, zonder er ooit te komen. Waarom zou je ook, wij hebben geen hippe koffiebarretjes, met een baboe bakfiets tegen de wind in trappen lijkt me ook geen pretje en die hippe volkswagen foodtrucks die vallen al neer als ze net buiten ring A10 komen.

Maar wie weet is het wel de redding van ons platteland, want wat als alle wijken in Amsterdam inmiddels ingepalmd zijn door onze hipsters en alle buurten er net zo gemaakt authentiek uit zien, dan moeten onze vrienden toch op zoek. En zeg nu zelf; wat is er authentieker dan het platteland. Dat platteland, waar dan over een aantal jaren volgens van Dam ook nog eens authentiek door henzelf bedachte gemaakte verplichte natuur aanwezig is en we allemaal biologisch dynamische pompoenen verbouwen. Dat zouden ze toch wel erg ruig vinden denk ik zo, want stoer zijn ze onze hipsters. Nee ik zie het eigenlijk wel zitten. Begint mijn vrouw een vintage kledingwinkeltje van alle oude kleding in de kast en ik heb er nog een mooie neventak bij. Even een paar jaar cashen en vervolgens kan ik mij ook eindelijk het leven als hipster permitteren. En weet je wat, dan verhuis ik naar de stad. Immers dat is pas bijzonder, want niemand wil daar straks nog wonen.

Ach ja, zo'n vaart zal het wel niet lopen. Ik vrees dat we toch gewoon gedoemd zijn om verder te intensiveren, het maximale uit onze grond te persen en het liefst voor nog minder. Want maatschappelijke doelen en goed betalen door de overheid, ik geloof er niet zo in. Als er ergens geld van binnen moet komen, is het toch uit die gepredikte vrije markteconomie. Voorlopig zal het dus wel gewoon stront aan de knikker blijven en zal ik er gewoon naast blijven pissen. Daarom heb ik alvast mijn hoop gevestigd op de volgende generatie, want mijn dochter kon van de week voor het eerst op de wc poepen. Een prestatie van formaat van onze hippe meid!