Column: ‘Een derde van de aardappelen is verzopen’

Het lijkt nog groen, maar het is knudde! Ook de bieten staan geel te kijken. Het komt gewoon omdat de grond verzadigd is. Iedere keer kwam er weer dertig millimeter bij. Op de hogere gronden is het zelfs nat. Percelen die mooi vlak liggen zijn van voor tot achter verzadigd. Vandaag maar weer er naartoe met de schop.
Waar je water verwacht, daar ga je het eerste naartoe. Op ieder perceel heb je wel een natte kopakker, maar we gaan het eerst bezig met de percelen die er het hardste aan toe zijn. Wat te lang onder heeft gestaan is verloren. Daar komt alleen nog wat klein grut boven in de rug. Misschien kan je nog twintig of dertig ton rooien. Het zal meer in de pootgoedmaten zitten en dus niet geschikt voor de verwerking.
Niet eerder
Het is de eerste keer zo ernstig. We hebben wel een jaren met hier en daar een slechte hoek. Nu is het gebied met schade zo enorm groot. Wij vallen buiten het rampgebied en het is al erg. In het zwaarst getroffen gebied zijn aardappelpercelen veranderd in kale grond. In Limburg is heel veel afgehageld. Het gebied is groot: van Nijmegen langs de Duitse grens naar Limburg, dan door België tot Antwerpen en via Tilburg terug.
We willen het gewas beschermen tegen ziekte. Ik probeer om de drie dagen te spuiten, maar je kunt er soms een week niet op. We hebben de spuit van mijn broer erbij gehaald. In één dag konden we zo 250 hectare spuiten. Problemen met vastrijden hadden we ook. Met drie trekkers en een lier moesten we de spuit lostrekken. Dan ben je meer dan vier uur verder en is het werk niet opgeschoten.
Geloof houden
Percelen die we gedraineerd hebben zijn wel beter af. Lang niet overal hebben we dat, omdat we zoveel land van anderen huren. Op de betere stukken hoop ik dat de aardappelen goed blijven groeien. Je blijft erin geloven. Driehonderd millimeter regen in een maand is wel zo erg dat ik uit ga van 30 procent verloren en 10 procent waarvan de helft vast ook weg is. In het veld blijkt het vaak erger dan verwacht.
Telers hier vallen ook buiten de kriteria van weersverzekeringen. Na die eerste 70 millimeter kwam snel nog 40 millimeter. Boven de 100 millimeter slaat alles dicht. Tussen de buien zit te veel tijd. Voor de verzekering moet het binnen korte tijd vallen. Dan heb je nog een eigen risico per perceel.
Ik heb nog een extra wagen kunstmest laten komen. Ook probeer ik met een bladmeststof wat te doen. Dan moet je wel drie keer 25 euro per hectare investeren en dat voor alle hectares. Het is duur. Ik sprak met een andere teler die er wel goede ervaring mee had. Wortelstokken liepen bij hem wel weer uit.
Tekst: Paul Krol