Column: Oktoberfest

Afijn, afgelopen week was het dan zover. Het oktoberfest was losgebarsten. De weken van wachten werden beloond met een mooie dochter één dag na de uitgerekende datum, nog net een paar percelen groenbemesters één dag na de uitgerekende datum om en zes weken na de uitgerekende datum het eerste perceel aardappelen achter de planken. Hopelijk dat de rest spoedig volgt.

Charme

Dit hollen en stilstaan is enerzijds wel de charme van het vak, maar voor velen ook niet te bevatten. Zeker niet wanneer je weer eens ergens niet bent op komen draven voor een verjaardag of feestje. Of zoals nu, je net bevallen vrouw in hun ogen aan haar lot overlaat in de week na de bevalling.

Nou, zo erg was het ook weer niet en we waren superblij met onze Wilma de kraamhulp. Maar al met al zou het toch handig zijn dat men in Brussel dit besef wel had. Want terwijl een kersverse vader, werkzaam bij RVO, lekker zijn doorbetaalde kraamverlof opneemt en er nog een paar dagen onbetaald (en wellicht nog betaald) ouderschapsverlof aan vast plakt om lekker bij zijn kleine spruit te zijn en de rest de boel de boel te laten, mag ik niet alvast op voorhand de ploeg in het land zetten om tijd vrij te maken gedurende deze periode. Nee, de regelgeving is net zo meedogenloos als de natuur zelf en zorgt er wel voor dat je er naar luistert.

Die dagelijkse omgang met de natuur maakt van ons boeren kampioenen in relativeren. Het komt zoals het komt en we maken er dus niet zo een punt van. Het zou goed zijn wanneer men bij het maken van regelgeving de zaken ook eens wat meer in perspectief zou kunnen plaatsen. Dit zou voor ieder het leven een stuk simpeler en aangenamer maken. Het was dus een intensief weekje, maar op een dag als vandaag geniet ik dubbel van mijn gezinnetje. Dus waarom zit ik hier eigenlijk nog een blog te schrijven? Ik heb wel wat beters te doen.

Hans Akkermans