Column: Hosternokke

Ik las enkele weken geleden in de Volkskrant een niet al te opbeurend artikel over Ingo Piepers, die middels natuurkundige theorieën rond 2020 een nieuwe wereldoorlog voorspelt. Dus nog voordat alle asbest van de daken moet zijn. Nog even laten liggen dan maar? Tsja, elk nadeel heb z'n voordeel zei Cruijff toch. Terugkijken dan maar? Nou de laatste dagen gebeurden er ook niet zoveel opbeurende zaken in het nieuws, of nou ja toch eigenlijk wel.

Een Zeeuwse is wereldkampioen kokosnoot slingeren geworden. Nooit eerder had ik naar de veldslag met de naam "Expeditie Robinson" gekeken, maar vorige week zapte ik er toch per ongeluk langs. Sterker nog; precies op het hoogtepunt van de show viel ik in midden in de wedstrijd. Alsof het zo moest zijn. Een ware uitputtingsslag was het, waarbij de ECHTE sportvrouw van het jaar 2016 (helaas niet zo verkozen, omdat het sportgala voor de beste sporters van 2016 een dag eerder kwam)ene Dio beteuterd achterliet. Ik heb even gegoogled, want de enige Dio die ik ken, is de drogist in ons dorp. Maar wat bleek: meneer was tot tweemaal toe de best geklede man van Nederland en is daarnaast rapper van beroep. Het is maar dat u het weet.

Auwch...Verliezen van een in schipperstruien en reflectiekleding rondlopende vrouw met een Hosternokke petje op. Het contrast kan niet groter zijn. Ook Dennis Weening en Nicolette Kluijver bleven vol ongeloof achter, want zo iets was nog nooit vertoond. Tsja, het zal wel zo zijn en Bertie dacht volgens mij hetzelfde. Wat een vernedering moet dit toch zijn voor de geciviliseerde Hilversumse showbizz met sixpacks en pilatesbuikjes. Een provinciaaltje dat de hele maand op een eilandje haar eigen boontjes dopt. Onbestaanbaar in de ogen van kijkend Nederland, maar ik zou willen zeggen: Welcome to the jungle! die het het platteland heet.

Op kerstavond was het wederom raak op tv. "Een eerbetoon aan de overledenen van 2016". Mijn vrouw zei het al: "Is dit niet een beetje voorbarig, we moeten nog een week." En ja hoor, alsof het zo moest zijn... Wham!... De ochtend erop was het echt George Michael's Last Christmas.

Tsja, u leest het al, veel zinnigs komt er bij mij niet meer uit zo aan het eind van jaar. Ook hier is het vakantie zullen we maar zeggen, maar ik heb mijn mooie "bruggetje" in ieder geval gevonden. Want ook dit is mijn laatste kerst als blogger bij Akkerwijzer. Vanaf volgend jaar mag ik namelijk een column gaan vullen voor de regiobladen van Agrio. Dus wie weet ontmoet ik u daar weer. Ik heb het in ieder geval graag gedaan. Ik wil jullie dan ook bedanken voor het lezen en de reacties die ik heb mogen ontvangen.

Verder wil ik u allen alvast een succesvol 2017 wensen. Ikzelf riep een jaar geleden tot vervelends toe: "ik wou dat het 2016 was". Ik was er helemaal klaar mee in 2015 en nu loopt dit gewenste jaar weer op een eind. Alsof het gisteren pas begonnen was. Ik geniet er dus nog maar even van , van die laatste dagen.

Hans Akkermans