Column: Natuurkracht

Ook bij ziekten en plagen in de bietenteelt kan de natuur ons verrassen. Doorbraak van rhizomanieresistentie was duidelijk waar te nemen in een proefveld tijdens de praktijkdag in Westmaas. Dit betekent uitdagend werk voor veredelaars om gereed te zijn als een volgende doorbraak zich aandient.
Ik verwacht dat resistentiemanagement steeds belangrijker wordt in de gewasbescherming. Bij veredeling en fungiciden is daarvoor al de nodige aandacht. Door afname van beschikbare middelen wordt dat nog belangrijker. Ook bij de onkruidbeheersing verwacht ik dat dit een belangrijker thema gaat worden.
In een Duitse richtlijn voor geïntegreerde gewasbescherming is recent opgenomen voor herbiciden met een rasspecifieke werking: slechts één keer in de drie jaar op een perceel gebruiken en bij herhaald gebruik binnen één jaar alleen als er ook andere middelen tegen hetzelfde onkruid worden gebruikt. Dit om de kans op resistentie tegen de gebruikte herbiciden te minimaliseren.
Het lagedoseringensysteem in suikerbieten is al dertig jaar met succes in gebruik. Deskundigen verklaren deze lange periode met nauwelijks resistentieproblemen door het gebruik van minstens drie verschillende actieve stoffen.
Rampen zijn niet te voorkomen. Hoe kunnen we inspelen op de mogelijke van de kracht van de natuur bij ziekten en plagen in suikerbieten? Dat begint met zorgvuldig blijven waarnemen en een goede diagnostiek.
Frans Tijink, directeur IRS
Tekst: Frans Tijink