Column: Sam de Visser: versneld over naar biogrond
„Nee, het werk op het land is nog niet begonnen. Nu we besloten hebben helemaal om te schakelen en niet in twee stappen, hoeven we alleen luzerne te zaaien. Die blijft twee jaar staan. Eind april zal de grondtemperatuur hoog genoeg zijn voor een gelijkmatige opkomst. Dat laatste is belangrijk, omdat je dan veel minder onkruid hebt. Middelen tegen onkruid zijn er niet als je biologisch luzerne teelt, ten hoogste een keer eggen na het maaien. Het wordt dus laat zaaien en dan is het klaar.
Van Europa moeten we drie gewassen hebben. Het is een wat kromme regeling voor omschakelaars, maar het moet dus. Daarom gaan we een beetje grasklaver doen en wat verhuren voor de wortelteelt. Het is voor de EU-gelden.
De prijzen voor de gangbare producten waren vorig seizoen zo matig, dat ik de omschakeling liever nu doe. Ik heb te weinig vertrouwen in de gewone markt. Van de wat aangetrokken peenprijzen profiteer ik zelf niet. De snackpeen in de bewaring is van de ondernemer met wie ik samenwerk.
Vorig jaar teelde ik voor het laatst suikerbieten op mijn grond. In dat deel ben ik in april gestopt met spuiten. Daarin kon alleen wat onkruid bestreden worden en dan niets meer. Die grond is daarom volgend jaar eind april al biologisch. Zo hebben we volgend jaar al 25 hectare biologisch.
Wat we gaan doen met de biologische gewassen? Met aardappelen stop ik. Het worden eerder groentegewassen. Uien kunnen waarschijnlijk ook biologisch in het bouwplan. Het werkt in de biologische sector net wat anders. Je maakt vooraf afspraken over de afzet. In de winter ervoor weet je dus wat je in het voorjaar gaat zaaien. Dit jaar wordt rustig en volgend jaar gaan we langzamerhand ervaren wat de omschakeling brengt.”
Tekst: Sam de Visser