Column: Blog Ivo Haartsen: Tegenwind!? Storm in een glas water

De 100mm van maart zat er nog in. Op klei heb je vele momenten om het fout te doen, en maar enkele om het goed te doen. En nadat je het fout hebt gedaan, heb je vervolgens weinig manieren om het nog op te lossen.

In ruim een week tijd zijn alle uien gezaaid en nog veel geplant, alle suikerbieten, vlas en verschillende graansoorten gezaaid. Ook hebben velen een start kunnen maken met het poten van de aardappelen.

We waren wel een stuk beter af dan sommige collega’s in het Zuidwesten. Die kregen in korte tijd veel regen te verwerken. En zoals de foto’s op twitter en verschillende websites lieten zien viel het niet mee. Op percelen met pas gezaaide uien en bieten stonden grote delen onder water. Een slechte start van het voorjaar. Korstvorming, lucht uit de grond wat ziektes zoals fusarium in de hand werkt en andere zorgen. En na een tweetal weken een tweede bui van 40 tot 60 mm. Dan sta je bij je land te kijken en word je er moedeloos van. Met de schop, frees en minigraver erger proberen te voorkomen en hopen op het beste.

Tegelijkertijd met deze zorgen op het land en eigen bedrijf komen er vanuit de Europese wetgeving nog meer donkere wolken aandrijven. Na een fanatieke, succesvolle lobby raken we weer een groep gewasbeschermingsstoffen kwijt. De neonicotinoïden staan in de beklaagdenbank en worden veroordeeld. Er wordt met onderzoeken gezwaaid, het krijgt de catchy naam “Bijengif” en verschillende media volgen braaf de persberichten uit groene hoek zonder controle en fact-check.

Voor je het weet is het gebeurd, de politiek neemt op basis van emoties en soms rammelende onderzoeken een belangrijke beslissing zonder de gevolgen goed te overzien. Welk effect heeft dit besluit in mijn ogen? Meer spuiten met andere middelen, meer milieubelasting, meer werk en niet het gewenste resultaat. Uit biologische hoek heb ik ook al gezien dat bij een te hoge druk in onze monocultuur er geen houden aan is.

Iets totaal anders: wat mij weer een bevestiging geeft dat de politiek de gevolgen van beslissingen niet kan overzien is een kort berichtje van 1 mei 2018. Er was een serieus dreigend stroomtekort. Het was iets kouder dan voorspeld, de burgers en bedrijven gebruikten meer stroom dan verwacht, het waaide niet en het was bewolkt. Er moest snel en tegen hoge prijzen veel stroom uit het buitenland komen. Dat gaan we dus nog vaker meemaken.

Veranderingen komen met horten en stoten, dat gaat niet altijd goed. De natuur zeker en sommige economische effecten zijn vooraf allemaal niet in modellen en cijfertjes te vangen. Iets wat wel al die onderzoeksbureaus proberen te doen. Daarop worden (foute) beslissingen genomen, en waar na een paar jaar hele andere resultaten uitkomen.

Ik pleit voor een beetje meer “boerenverstand” in al die adviesbureaus, en iets genuanceerdere resultaten. Zodat er weer betere beslissingen worden genomen.

Ivo Haartsen