‘Bankerfields trekken veel insecten aan’

Den Ouden was na twee jaar met veel trips in de uien op zoek naar een manier om trips te bestrijden, met zo weinig mogelijk chemische middelen. Hij had al wel wat ervaring met akkerranden, maar toen hij op een bijeenkomst het verhaal van Guido Sterk hoorde over bankerfields wilde hij die zelf ook proberen. „Hij had een goed verhaal.”

Hij zaaide in 2019 in een perceel uien van 10 hectare veertig veldjes (bankerfields) met facelia en boreage (komkommerkruid). De veldjes lagen tussen de spuitsporen, 1,80 meter breed en 5 meter lang. Elke 80 meter lag er een, 45 meter van elkaar. Den Ouden had in een groenbemester én in een perkje in zijn siertuin al gezien dat facealia veel bijen en insecten aantrekt en dat natuurlijke vijanden zoals gaasvliegen en roofmijten zich daarin goed voortplanten.

Te late bloei

Hij zaaide de facelia en boreage twee weken na het zaaien van de uien. Maar het zat niet mee. De kruiden in de bankerfields bloeiden te laat om effectief te kunnen zijn, merkte hij al snel. „Het is beter om twee weken vóór de uien de bankerfields in te zaaien. Want de bloemen moeten vroeg bloeien om effect te hebben.” Bovendien zorgde een zware hagelbui voor veel schade in de bankerfields.

Bankerfields zijn ook niet praktisch bij het spuiten. „Je moet heel goed opletten”, zegt Den Ouden. „Er zijn zoveel veldjes, je moet steeds handmatig een sectie afsluiten. Maar als je bijvoorbeeld een telefoontje krijgt, gaat dat lastig.” Hij zag wel dat de bankerfields veel insecten aantrekken. „Dat is absoluut een feit.” Maar een effect op de trips merkte hij niet, onder meer vanwege de schade die de hagelbui in het gewas had veroorzaakt. Een effect was waarschijnlijk ook moeilijk te merken omdat trips vorig jaar weinig problemen gaven in zijn uien. Hij denkt dat dit onder andere komt door bespuitingen met Batavia. Ondanks dat het eerste jaar met bankerfields minder succesvol was, wil Den Ouden dit jaar weer bankerfields inzaaien in de uien.

Effect akkerranden niet gezien

De Zuid-Hollandse akkerbouwer zaaide tot nu toe ook één keer akkerranden, in 2018 langs een perceel aardappelen. De reden daarvoor was vooral verfraaiing van het landschap, als PR voor de sector. Maar akkerranden dragen niet bij aan natuurlijke bestrijding van luizen, concludeerde hij op basis van dat ene jaar. „Ik heb dat effect niet gezien, maar ik heb ook geen metingen gedaan. Er zat wel eens een luis in het perceel, maar wij spuiten al jaren geen pyretroïden, dus er zijn sowieso al veel natuurlijke vijanden. Er waren in het perceel wel een paar haardjes coloradokevers, maar die bestrijd je niet met bloeiende randen.”

Toch wil hij dit jaar weer akkerranden zaaien. De belangrijkste reden daarvoor is niet het stimuleren van natuurlijke bestrijding, maar om vrijgesteld te zijn van drukregistratie. Hij zaait langs zijn watergangen randen van drie meter breed, als dubbele teeltvrije zone. Welke bloemen hij in deze randen gaat zaaien, weet hij nog niet.