NRC en Raad voor de Journalistiek ontvangen geen klachten
Video: Landbouwsector klaagt op de verkeerde plek
Ombudsman Sjoerd de Jong van de NRC gaf de deelnemers aan de bijeenkomst ‘Kom we geven de landbouw de schuld’, georganiseerd door Vork en V-Focus, een inkijkje in de journalistieke werkwijze. Binnen NRC is er geen redacteur met specifieke kennis van de landbouw. „De helft van de redacteuren woont bovendien in Amsterdam, waardoor ze ook minder geïnspireerd worden door wat er speelt op het platteland. En ze ontmoeten vooral mensen die met een stadse visie naar landbouw kijken. Dat kleurt hun beeld van de werkelijkheid”, aldus De Jong.
Journalistieke kwaliteit
De journalistieke kwaliteit is soms onvoldoende, meent De Jong, door de toegenomen werkdruk. Maar ook door een te onkritische houding richting NGO’s. „Journalisten nemen te vaak hun standpunten voor waar aan. Daar moeten we als NRC op schakelen.”
Mestfraude
Op het artikel van mestfraude kwamen maar enkele reacties binnen. Als ombudsman van de NRC is niet het aantal reacties leidend om kritisch naar het werk van de krant te kijken, maar de inhoud. Goed beargumenteerde klachten over landbouw-artikelen worden behandeld. In het geval van de mestfraude gaf dat geen aanleiding om het verder te onderzoeken. Eén van de deelnemers in de zaal wees De Jong op de foutieve foto bij het artikel, want er stond een koe afgebeeld terwijl het artikel ging over pluimvee- en varkensmest. De Jong kwam echter niet met een verklaring waarom die fout werd gemaakt.
Raad voor de Journalistiek
Net als bij de NRC komen er ook nauwelijks klachten binnen over landbouwgerelateerde onderwerpen bij de Raad voor de Journalistiek (RvdJ). Die neemt klachten alleen in behandeling wanneer de klager de klacht eerst bij het betreffende medium heeft neergelegd en er niets mee is gedaan dan wel het resultaat niet bevredigend was. Lex Mellink van de RvdJ: „Jaarlijks gaat het om gemiddeld 1 klacht betreffende landbouwonderwerpen.” Klachten indienen heeft volgens hem wel degelijk zin. „Wij behandelen jaarlijks tientallen klachten en ongeveer de helft is gegrond. Dat leidt tot jurisprudentie en beïnvloedt het zorgvuldig bedrijven van journalistiek.”
Eigen verhaal
Niet alle klachten kan de Raad in behandeling nemen. De Telegraaf is bijvoorbeeld niet aangesloten, omdat die krant zich niet wil laten controleren. Of klagen altijd de goede weg is betwijfelt Mellink. „Ik zie jullie niet vaak opiniërend. Iedereen maakt fouten, wetenschappers, journalisten en ook boeren. Het gaat er om zelf een podium te krijgen. Bijvoorbeeld door Boer-zoekt-vrouw-kandidaten naar voren te schuiven en het eigen verhaal te vertellen. Door ze bijvoorbeeld te laten vertellen hoeveel kosten de sector moet maken om alle maatschappelijke wensen die de sector moet uitvoeren voor het voetlicht te brengen. Op die manier kan het beeld kantelen.”