Column: Karin Bergmans-Elshof: Afscheid

Veel vrienden en familieleden balen van het eindeloze thuiswerken. Van geen onderscheid meer tussen werk en privé. Van vergaderingen die ineens aan de keukentafel gevoerd worden. Ach, wij agrariërs zijn niet anders gewend. Onze boekhouder kijkt niet vreemd op als er ineens een puber in sportkleren een boterham pindakaas komt nuttigen en achteloos wat rapporten terzijde schuift. De bankmedewerker weet bij wijze van spreken niet beter dan dat er iemand door het beeld komt lopen tussen de onderhandelingen door. Oma, de buurman, een medewerker, kinderen, vriendjes, de hond. En weer door. Het hoort erbij. Onze ‘way of life’. Hier is thuiswerken heus wel gezond. Ons platteland is ook nog eens schoner dan menig hippe welvarende stad, heeft nieuw onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek immers recent nog uitgewezen.

Zelfs de meest digibete boer schakelt tegenwoordig moeiteloos over van Teams naar Zoom

Zelfs de meest digibete boer schakelt tegenwoordig moeiteloos over van Teams naar Zoom. Met of zonder camera. Heeft op Skype een kek achtergrondje én weet dat in het mentorgesprek met school de microfoon in Hangouts juist wel aan moet. Al dan niet met hulp van een huisgenoot. Natuurlijk lang niet zo fijn als fysiek samenzijn, maar zo kom je wél op bijeenkomsten waar je anders niet naar toe zou zijn gegaan wegens te ver rijden of anderszins onhandig. Soms kun je even kijken en ook weer vertrekken als het niets is. Regelmatig valt er ook iets terug te kijken, al mis je dan wel de interactie, het vragen stellen. Zo kwam ik zelf terecht bij een leuke digitale avond van een collega boerin-en-columnist. Eigenlijk bedoeld voor één provincie, nu voor het ganse land. Ik bedoel maar.

Wat hebben we afgelopen jaar nog meer bereikt? Ik denk door alle trekkerprotesten en afgeleiden daarvan, eindelijk méér prijsbewustzijn bij de consument. Het begin is er. En komend weekend laten we ons als sector van onze goede kant zien in deze donkere dagen voor kerst. Hard nodig in deze tijden van harde lockdown. Boeren en tuinders pakken uit met kerst, niet zo flink als gehoopt maar wél met een sfeervol aangekleed platteland, met verlichte routes en puzzeltochten. Veilig in de bubbel van je eigen auto en onderweg koop je natuurlijk lokaal. Eerste levensbehoefte en daarom een cruciaal beroep. Licht in de duisternis, een mooi afscheid van 2020. Ik wens u prettige feestdagen en een mooi 2021.