Licht bleek toverwoord in bouw bewaarschuur bij Leber

Het kriebelde al langer bij akkerbouwer Arjan Leber. De sorteerruimte uit 1949 is van top tot teen gepurd en past niet meer in deze tijd. De schuur zelf heeft geen ramen en is donker. Leber ervaart de werkruimte als bijna claustrofobisch. „In de winter begon je in het donker, je werkte de hele dag binnen in het donker en je stapte in het donker naar buiten.”

De nieuwe bewaarplaats is op het land gebouwd en is ongeveer 1.750 vierkante meter groot. De verwerkingsruimte meet 36 bij 25 meter. De bewaarloods biedt ruimte aan 1.680 kisten.

Het is een heel verschil met de oude situatie. Arjan Leber had tot op heden bewaarruimte te kort. Het tekort aan ruimte kostte Leber ‘s winters nachtrust. De erfoverkapping, gebouwd voor laden en lossen, deed dienst als bewaring. Als de vorst vroeg inviel, moesten de kisten ‘s avonds naar binnen gereden worden. Om alles op te kunnen slaan, moest de maatschap ruimte huren. De peen ging elders in bewaring, de uien lagen los gestort in schuren op het andere erf en machines stonden de hele winter buiten. Nu kan alle materieel naar binnen. „Dat scheelt enorm in onderhoudskosten. Buiten verweert alles veel sneller. Ik verwacht ook op dit vlak een hoop winst.”

Sorteermachines

De plannen voor de schuur ontstonden tijdens de koffiepauze. De sorteermachine was de aanleiding. „Wij waren al een tijd op zoek naar meer sorteercapaciteit. Ik heb naar tweedehands lijnen gekeken, maar die pasten niet. De nieuwbouw hebben we bij de koffie bedacht. De eerste vergadering was nog maar kortgeleden met het bouwbedrijf. Zij dachten heel goed mee. Wij konden onze ideeën neerleggen en het bouwbedrijf bedacht hoe het eruit zou gaan zien.

Lees de volledige reportage met Arjan Leber in Veldpost van zaterdag 9 oktober