Glyfosaat levert indirect flinke bijdrage aan koolstofopslag in bodem

Omgerekend naar heel Canada zou de combinatie van niet-kerende grondbewerking en bodembedekking de uitstoot van broeikasgassen door de landbouw met zo’n 40 procent reduceren.

Koolzaad

Onderzoekers van de universiteit van Saskatchewan baseren hun conclusie op een enquête onder 127 boeren uit de gelijknamig provincie. Hen werd gevraagd om de manier waarop ze onkruid bestreden in de periode 1991 tot 1994 te vergelijken met hoe ze het deden van 2016 tot 2019. In die periode maakte met name de onkruidbestrijding in koolzaad, veruit het grootste gewas in Saskatchewan, een transitie door: Van zomerbraak en meermaals ploegen, naar niet-kerende grondbewerking en continue bedekking, mogelijk dankzij genetisch gemodificeerde gewassen.

Niet iedereen beschikte over de gegevens uit twee perioden, maar uiteindelijk bleek een goede vergelijking mogelijk. Waar het organisch koolstofgehalte in de bodem netto nog afnam in de periode 1990-’94, nam deze in de periode 2016-’19 juist toe. Voor kwart was dat te danken aan niet-kerende grondbewerking en voor driekwart door het land niet braak te leggen. De onderzoekers concluderen dan ook – enigszins omslachtig - dat het niet (meer) gebruiken van glyfosaat in combinatie met herbicideresistente gewassen, niet bevorderlijk is voor duurzame landbouw.

Gezondheid van hommels

Eerdere berichten dat glyfosaat en negatief effect zou hebben op de gezondheid van hommels, werden niet bevestigd in een recent onderzoek van de Royal Holloway University of London. Acute noch chronische blootstelling aan het middel had enig effect op de aardhommel (Bombus terrestris). Wel hebben de hommels last van ethoxylaten, vetalcoholen die worden toegevoegd aan fungiciden om de oppervlaktespanning te verlagen.

Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift Vork, een platform over en voor mensen die betrokken zijn bij de voedselketen.