Mijn Keus: op zoek naar de laatste korrel
De schuddermachine van Schulte Ostermann, ook een Claas, voldeed prima. Toch had de Groningse akkerbouwer het idee dat het nog beter kon. Hij is een gepassioneerd combiner en probeert steeds het maximale uit zijn machine te halen. Hij blijft daarom aan het afstellen. In de loop van de dag, in een ander gewas, op een andere grondsoort, op een ander perceel. De machine stuurt op gps, Frederik richt zijn aandacht ten volle op het afstellen.
Rijpe aren en onrijp stro
Toch kan en moet het nog beter, dacht de akkerbouwer. Dat wordt mede ingegeven door de plaats waar hij boert. „Aan de kust is altijd wind en vocht. Tarwe rijpt hier anders dan verder het land in." Schulte Ostermann heeft bijvoorbeeld vaak rijpe aren en onrijp stro. Dat vraagt een andere manier van dorsen. Tot nu toe had hij het idee dat zijn invloed stopte na de dorstrommel. Met de nieuwe axiaaldorser heeft hij extra mogelijkheden om het proces te beïnvloeden. Met meer of minder toerental en meer of minder opening gaat hij proberen de laatste korrel te winnen.
Frederik vond de Claas in Duitsland. Niet de grootste, maar een net wat smallere machine die daardoor op iets bredere rupsen precies 3,49 meter breed is. Jaarlijks dorst hij zo'n 200 hectare, voor zichzelf en voor derden.
Lees meer over korrelverliezen, combine-instellen en Schulte Ostermann in het juninummer van het vakblad Akkerwijzer
