Column: Freda Bierema: Veranderingen en keuzes in Nieuw Zeeland
Nu komen we er in Mid-Canterbury nog goed van af, er zijn gebieden en ook boerderijen in Nieuw Zeeland die in de afgelopen maanden bijna volledig onder water zijn gelopen als gevolg van uit hun voegen barstende rivieren. Door de berg- en heuvelachtige contouren van het landschap is ook zwaar verzadigde grond gaan schuiven waardoor huizen naar beneden gleden en wegen geblokkeerd werden door bomen en slib.
Steven en ik hebben een aantal van deze winterweken in Europa doorgebracht en hebben met eigen ogen gezien hoe warm en droog sommige gebieden waren, en dat was nog voordat de temperaturen echt boven de 30 graden begonnen te stijgen. Bij terugkomst was er nog meer dan voldoende tijd om rond te keuken tafel te zitten en onze ervaringen met onze jongens door te praten, omdat er op het land nog niet veel kon en hoefde te gebeuren. Het was inmiddels 4 jaar geleden dat wij voor de laatste keer de trip naar Nederland hadden gemaakt en al weer 18 jaar geleden toen we de grote stap zetten om in Nieuw Zeeland te gaan boeren en wonen.
In de 18 jaar sinds we geëmigreerd zijn, is de bevolking van Nederland met ruim een miljoen inwoners toegenomen
„En hoe was het nou om na 4 jaar weer terug te komen”, kregen we van beide kanten gevraagd. De eerste indruk was vol: overal waar je keek zag je auto’s, mensen en huizen. In de 18 jaar sinds we geëmigreerd zijn, is de bevolking van Nederland met ruim een miljoen inwoners toegenomen en de totale wereldbevolking met anderhalf biljoen. Al deze mensen moeten wonen, willen zich verplaatsen, maar moeten ook gevoed worden.
En daar ligt nu net het grote vraagstuk waar geen kant en klaar antwoord voor is. Dat er veranderingen aan zitten te komen is duidelijk, dat er keuzes gemaakt moeten worden ook, maar hoe een ieder - individu, organisatie of overheid - hier mee omgaat, hangt van vele factoren af.
De tekst gaat verder onder de foto
In Nieuw Zeeland is in 2019 ‘He Waka Eke Noa’ opgezet, wat letterlijk vanuit het Maori in het Nederlands vertaald ‘Een kano waar we allemaal in zitten zonder uitzondering’ betekent. HWEN is een samenwerkingsverband tussen de agrarische sector, de Maori en de overheid met als doel een praktisch, geloofwaardig en effectief systeem voor het reduceren van CO2-, N2O- en methaan uitstoot in de agrarische sector te ontwikkelen als een alternatief voor opname in de ETS. In juni dit jaar heeft de HWEN commissie een plan aan de ministers gepresenteerd waarin ze voorstelt om een heffing in te voeren waarbij rekening wordt gehouden met de individuele uitstoot per sector (akkerbouw, veehouderij, tuinbouw etc) en waarin het verminderen en vastleggen van emissies wordt gestimuleerd.
Wanneer er echter regels worden opgelegd, is de verandering geen eigen keuze meer
Nu zijn boeren in het algemeen een volk dat tevreden is wanneer ze kunnen ploegen en zaaien zonder dat anderen hen te veel voor de voeten lopen. Vooruitgang en verandering is geen probleem wanneer je hier zelf voor kiest. Wanneer er echter regels worden opgelegd, is de verandering geen eigen keuze meer en wordt dit vaak als een bedreiging ervaren. In Nederland zagen we veel protestborden en omgedraaide vlaggen langs de wegen staan, in Nieuw Zeeland is in 2020 de belangenbehartigings groep “Groundswell” opgericht die inmiddels twee keer met trekkers de weg op is gegaan om zijn onvrede over het huidige politieke beleid kenbaar te maken.
Naast de grootschalige, overkoepelende problemen waar uiteindelijk ieder bedrijf mee te maken krijgt, heeft iedereen zo zijn eigen uitdagingen die veranderingen veroorzaken. Wij zitten momenteel in het midden van een bedrijfsovername, waar de jongere generatie niet kan wachten om het roer over te nemen en de oudere generatie weet dat ze deze ruimte moeten creëren. Sommige gezinnen kiezen voor areaaluitbreiding of intensivering, wij hebben er voor gekozen dat Steven is teruggegaan naar zijn tweede passie: bestuurlijk werk. Op het moment dat Pieter Taco 5 jaar geleden thuis kwam heeft Steven plaats genomen in het bestuur van FAR (de nationale proefboerderij) en in januari is hij benoemd tot voorzitter. Hoewel hij vanuit deze positie de laatste maanden veel tijd heeft besteed aan HWEN en andere projecten, is er nog steeds ruimte om deel te zijn van het ‘grondwerk’ thuis.
