Column: Karin Bergmans-Elshof: Afbouwen
Mijn ‘bio’ is inmiddels wel weer aan een kleine update toe, mijn eerste column is dan ook alweer ruim drie jaar geleden verschenen. Onze zonen zijn inmiddels alle drie het huis uit, de oudste twee studeren (nog steeds) en de jongste doet, zoals velen tegenwoordig, een tussenjaar. Hij zit een klein jaar in de VS op een highschool en wil daarna door naar Groningen.
Wat wel nog steeds klopt, is dat we geen opvolger hebben. Best jammer, maar het heeft óók voordelen. Het afbouwen naar eigen goeddunken dus. We hadden de luxe om een eerder aangekocht stuk land te kunnen verkopen, dat scheelt natuurlijk. Het extra huurland zegden we op en een deel van de huiskavel verhuren we inmiddels. Zo gingen we in een paar jaar tijd globaal van 90 naar 30 hectare die we zelf nog actief betelen. We bouwden dus vrij snel af, voornamelijk wegens gezondheidsredenen. Terug naar start, ongeveer naar de bedrijfsomvang uit onze trouwperiode.
De oogst-intensieve gewassen deden we de deur uit, samen met de bijbehorende stress
De oogst-intensieve gewassen zoals uien en aardappelen deden we de deur uit, samen met de bijbehorende stress. Het aardappelland en de bewaarschuren verhuren we sindsdien aan de buurman, zelf telen we nog suikerbieten, wintertarwe en peterselie. Dit laatste gewas vraagt in het groeiseizoen nog wel intensief onze aandacht, dus we zitten nog niet achter de geraniums. En zo houden we ook nog wat aanloop op het erf en gespreksstof aan de keukentafel. Mooi dat het zo kan. We kunnen steeds een teelt de deur uit doen, wanneer we dat zelf willen.
En zo belandden we in Zeeland. We herinvesteerden in een fijne vakantiewoning aan de kust, tegen de duinen aan. Het leuke van deze investering is dat je er zelf óók nog eens wat aan hebt. We fietsen er regelmatig een rondje door het akkerbouwgebied, stappen af om de (voor ons onbekende) teelt van bruine bonen eens van nabij te bekijken en maakten kennis met een jonge enthousiaste wijnboer. Het weer en het klimaat zijn er ook zichtbaar anders, ze lopen er met de werkzaamheden geregeld flink voor of achter. Gemiddeld zitten wij er eens per maand. Soms een weekend, soms een midweekje. Meer tijd hebben we niet, dus er is nog ruimte voor verbetering in onze plannen.
