NEPG: 6 procent minder aardappelen geoogst

De regen in september heeft de aardappelen op veel percelen eind september en begin oktober goed gedaan. Hierdoor zijn er nog veel extra tonnen bij gekomen. Dit heeft lokaal tot grote verschillen in opbrengst geleid.

Noord-Nederland: goede opbrengsten

In Noord-Nederland zijn de opbrengsten zeer goed dankzij meer regen en beregening. In West- en Noord-Duitsland constateert NEPG vooral gemiddelde opbrengsten. In delen van België en nog meer in Frankrijk is sprake van teleurstellende opbrengsten. Hier zullen sommige boeren zelfs niet overal aan hun contracten kunnen voldoen, aldus NEPG. De hectareopbrengsten lopen uiteen van minder dan 30 ton tot meer dan 65 ton.

In de vier NEPG-landen is dit jaar op 510.749 hectare consumptieaardappelen geteeld (+3,2 procent ten opzichte van vorig jaar), waarvan 76,671 hectare in Nederland (+ 7,4 procent). De gemiddelde hectareopbrengst in de NEPG was 42,1 ton (- 7,8 procent ten opzichte van vorig jaar). Nederland springt hier ver bovenuit met gemiddeld 48 ton (+5,5 procent). Frankrijk en België bungelen onderaan met 39 ton. Duitsland zit op 42,3 ton gemiddeld.

Meer graan, minder aardappelen

Als gevolg van extreem hoge productiekosten en goede graanprijzen hebben boeren er voor gekozen dit jaar meer graan (vooral tarwe en gerst) te zaaien, ten koste van het areaal aardappelen. Er is volgens de NEPG geen enkele boer in Nederland, Duitsland, Frankrijk of België die de gestegen productiekosten niet heeft gevoeld.

De elektriciteitstarieven zijn in de NEPG-landen tussen oktober 2021 en oktober 2022 gemiddeld met 280 procent gestegen. De verhogingen lopen uiteen van 50 tot 500 procent. In diezelfde periode zijn de dieselprijzen met gemiddeld 55 procent gestegen, variërend van 34 tot 95 procent. Daarnaast constateert NEPG dat de hectareopbrengsten afnemen als gevolg van onder meer klimaatverandering en uitputting van de bodem.

Kostprijsindicatoren

Afnemers moeten hier in hun contracten rekening mee houden, stelt de NEPG, als ze niet het risico willen lopen dat ze volgend jaar minder aardappelen kunnen contracteren en zo tegen een tekort aan gaan lopen. Eén van de manieren om reële contractprijzen te betalen, is om te werken met kostprijsindicatoren, geeft de telersorganisatie aan. Hierin kunnen afnemers hun contractprijzen koppelen aan een reeks prijsindexen (zoals de prijzen van meststoffen, energie, machines, gebouwen).