Voorzitter Landpachters: ’Rijksambtenaren ontbreekt pachtkennis’
De opeenstapeling van de regelgeving voor grondgebruikers van landbouwpercelen, en meer specifiek de pachters, zorgt in de praktijk voor steeds moeilijkere situaties. Zeer zeker ook voor pachters van landbouwpercelen. Dat stelt Hans Meijer. Hij wijst onder meer naar het werken met verouderde waterschapsgegevens. „En dat verkopen met een beroep op het gelijkheidsbeginsel is wel heel gemakzuchtig. Het gelijkheidsbeginsel vraagt niet dat je iedereen even slecht behandeld. Het gevolg is een inkomensverlaging. Zo betekent 20 procent minder mest minder groei en uiteindelijk een lagere gewasopbrengst. Dit is niet iets wat goed doordacht lijkt te zijn. Compensatie voor de te lijden schade lijkt mij voor de hand te liggen”, aldus Meijer.
NV-gebieden
Een ander punt van kritiek is de recente aanwijzing van NV-gebieden. In sommige gebieden in Nederland zit nog te veel stikstof en fosfaat in het water. Deze gebieden betitelt LNV als met nutriënten verontreinigde gebieden (NV-gebieden). Volgens LNV zijn in deze gebieden extra maatregelen nodig om de waterkwaliteit te verbeteren. Deze NV-gebieden zouden samenhangen met de Kader Richtlijn Water (KRW) en het uitfaseren van de derogatie.
Ook hier plaatst Meijer vraagtekens bij. „Dat de derogatie niet eeuwig zou duren was te voorzien. Het iets eerder beginnen met nadenken had veel kunnen opleveren. Bovendien is in een dichtbevolkt land als Nederland de waterkwaliteit geen exclusieve verantwoordelijkheid van de landbouw. Gaan we dan nu ook een sanering van industriële lozingsvergunningen zien?” vraagt hij zich hardop af.
"Pacht is niet ingewikkeld als je weet waar het over gaat."
Volgens de waarnemend voorzitter is het de minister van LNV kennelijk ontgaan als gevolg van onwetendheid dat de aangewezen NV-gebieden niet samenvallen met de pachtnormgebieden. Daarmee heeft dit tevens gevolgen voor het bepalen van de pachtnormen. De pachtnormen worden nu vastgesteld op basis van het opbrengend vermogen van de grond per pachtnormgebied. Per pachtnormgebied wordt dit bepaald op grond van de resultaten van de bedrijven uit het Bedrijveninformatienet. Een deel van deze bedrijven per pachtnormgebied valt nu in een NV-gebied en een ander deel valt daar niet in. Dit probleem had niet hoeven te worden opgelost als het probleem niet eerst was gemaakt.
Kennis opdoen
Meijer signaleert ook een gebrek aan kennis bij de Rijksambtenaren van LNV. Om dit te keren geeft Meijer, op basis van zijn ervaringen, enkele adviezen aan de minister van LNV. Zo adviseert hij de minister om beter na te denken en het weerstaan van de verleiding te kiezen voor gemakkelijke oplossingen. „De weg naar de ondergang is breed, recht en dient te worden gemeden.” Waar Meijer zich aan ergert, is het gebrek aan kennis bij de LNV-ambtenaren.
Als voorbeeld verwijst hij daarbij naar cursussen over pacht waarbij juist Rijksambtenaren schitteren door afwezigheid. Dit in tegenstelling tot rentmeesters, medewerkers van provincies en gemeenten. „Die afwezigheid van Rijksambtenaren zegt op zich al genoeg. Pacht is niet ingewikkeld als je weet waar het over gaat. Ook voor Rijksambtenaren is deze kennis bereikbaar. Het is niet nodig onwetend te zijn”, besluit Hans Meijer.
