Jorg Tönjes

Bij de zorg voor een gezonde bodem moet de boer de bodem voeden met de juiste verhouding koolstof en stikstof in de mest. Vaste mest is volgens voormalig biologisch akkerbouwer Jan Jonkman uit Lelystad het uitgangspunt bij duurzaam bodembeheer.

Goede weerstand bij mensen hangt samen met een gezond en divers microleven in de darmen. Deze darmflora of dit darmmicrobioom krijg je binnen door contact met grond als je jong bent en via microben op en in voedsel.

Een akkerbouwer die omschakelt naar biologisch, schakelt zijn grond om. Voor akkerbouwer Jan de Koeijer uit Brouwershaven is kennis van de bodem van het grootste belang. „Ik denk hoe minder je aan de bodem zit, hoe beter dat is.”

Bas du Mortier van Wageningen Universiteit en Research merkt dat er knelpunten zijn bij akkerbouwers om tot door de overheid gewenst duurzaam bodembeheer te komen. In zijn scriptie over bodemmanagement wil hij de knelpunten en de prikkels verwoorden.

Gezonde bodems geven mineraalrijke gewassen. Daarom ziet de Australische bodemkundige Christine Jones bodembeheer gericht op goede mineralenopname als strategie voor de volksgezondheid.

De bovenste 30 centimeter van de bodems op de wereld bevat drie keer zoveel CO2 als alle vegetatie. Als we echter ook nog kijken naar de laag van 30 centimeter diepte tot een meter diep, zit daar nogmaals die hoeveelheid koolstof in opgeslagen.

Carbon Farming is het opslaan van organische koolstof in de bodem. Het kan een agrarisch (bij)product worden. Van Europa moet het dan wel aan de Qu.a.l.ity-voorwaarden voldoen: meetbaar, extra, lange termijn en duurzaam.

Voedsel produceren terwijl je de bodem goed beheert en rekening houdt met klimaatverandering, het liefst die klimaatverandering zelfs terugdringt. Presentaties en discussies op de Kennisdag Bodem en Klimaat gingen hier over.