In nutriënten verontreinigde gebieden (NV-gebieden) mogen telers 20 procent minder stikstof gebruiken voor hun gewassen. In groenbemesters is de stikstofruimte vaak weg. Groenbemesters telen zonder stikstofgift kan soms verrassend uitpakken.

Akkerbouwer Martin Kurvink werkt graag mee aan een reportage over drainagereiniging. „Goed dat er aandacht voor is. Nog te vaak is het een ondergeschoven kindje.” Al bijna vijfentwintig jaar rijdt hij door de Noordoostpolder met trekker en drainreiniger.

Enige tijd geleden sprak ik met een jager die een boekje open deed over de jacht. Waar ik op de havo altijd geleerd had veel feiten te halen uit boeken, vind ik tegenwoordig de uitleg van een vakman veel interessanter.

Prrt prrt prrt. Nadat de printer de kwaliteitsuitslag van de geleverde bieten op papier heeft gezet, scan ik de variatie tussen de monsters. Ik gaap: wat een saaie uitslag. Goed teken dat het verveelt: weinig variatie en wat premie op het suikergehalte.

Direct na de oogst reststikstof meten met een Nmin-monster is volgens onderzoek de beste indicator voor mogelijke nitraatuitspoeling. Deze bepaling zou volgens Romke Postma van het NMI eventueel een rol kunnen krijgen in doelsturing in de akkerbouw.

In de Kleine Bouwhoek (FR) zaten van oorsprong gemengde bedrijven. De combinatie van vee en akkerbouw is gebleven: niet door dezelfde bedrijven, maar in samenwerking. Volgens Romke Sijtsma en Reinder Hogenhout blijkt dat uit de gezamenlijke activiteiten.

In de uienteelt kan de tabakstrips veel schade veroorzaken. Losse maatregelen voor beheersing van tabakstrips hebben onvoldoende effect. Daarom is een stapeling van maatregelen nodig. Een ICM-aanpak kan hierbij helpen, aldus onderzoekers.

Een biet zonder bladziekten, een ui zonder valse meeldauw, een aardappel zonder phytophthora, en een tarwe zonder bladschimmels. Het goede nieuws is dat veredelaars veel bereiken. Het slechte nieuws is dat niet alles kan en niet alles eeuwig duurt.

De keuze in het aanbod van uienrassen met verminderde vatbaarheid voor valse meeldauw groeit langzaam maar gestaag. Toch slaan de al beschikbare rassen nauwelijks aan. Gaat daar na meeldauwjaar 2024, en alle aandacht voor ICM, verandering in komen?