André Hoogendijk

Het landbouwbeleid is in de afgelopen decennia verworden tot een onoverzichtelijke brij aan regels, voorschriften en bepalingen. De boer is murw geslagen met specifieke voorschriften die het plezier uit ondernemen halen.

Ons landbouwbeleid is stuk. Verwaarloosd, veronachtzaamd, verkwanseld. En stukgemaakt. Er lukt het ministerie niets en er lukt de sector niets. We hebben dringend behoefte aan een nieuwe aanpak.

Meer dan twee jaar na de uitspraak van de rechter over de PAS ligt er inmiddels een stikstofwet, maar buitelen de stikstofplannen nog steeds over elkaar heen. Het is tijd voor een positief stikstofbeleid.

Het Nederlandse landbouwbeleid is van kop tot staart gebaseerd op dieren. Het wordt tijd voor een aanpak waarbij landbouwbeleid wordt geworteld in planten.

Steeds meer boeren zijn actief in een nichemarkt, als bijverdienste of voor hun volledige bedrijfsvoering. Niet zelden worden deze niches door collega’s in twijfel getrokken, vaak met het argument ‘dat niet iedereen dat kan doen’.

Er wordt op veel plekken druk gepraat over het verdienmodel van de akkerbouwer. Vooral door mensen die zelf een 9 tot 5 baan hebben en door onderzoekers met een uurtarief dik boven de 100 euro.